وقتیکه آفتاب عاشورای محرم سال 61 هجری غروب کرد سرزمین کربلا غرقه بخون بود وبرخاکهای آن شریف ترین بدنها قطعه قطعه شده بودند
در این هنگام ماه از پشت ابرها نمایان گردید واز خلال آن نور پریده وکمرنگش را بر زمین میفشاند ودر زیر این نورپریده وکمرنگ بود
که زینب (ع)باچند تن از دختران و جمعی از بیوه زنان و داغدیدگان مشاهده می شد که در میان آن اجساد یکی در پی دست بریده فرزند
محبوبش دیگری در جست جوی بازوی شوهر گرامیش بود و آن دیگری پای برادر عزیزش را میافت.
آخرین نظرات