امام زین‌العابدین(ع)، در دعایی که در ماه شعبان خوانده می‌شود (شجرة النبوة و موضع الرسالة) می‌فرماید: خدایا! این ماه پیغمبر تو سید رسولان است و آن ماهی است که آن را به رحمت و رضوان خود آکنده‌ای. شیوه رسول خدا(ص) [در این ماه‌] این بود که آن را روزه می‌داشت و شب زنده‌داری می‌کرد برای تواضع به تو در گرامی داشتن و بزرگداشت آن و به همین حال بود تا هنگام مرگش. پس اگر گفته می‌شود شعبان ماه پیامبر است، به این جهت است که پیامبر اکرم(ص) علاقه‌مند به این ماه بود و در این ماه به صورت ویژه‌ای به عبادت، نماز، روزه و مناجات با خالق یکتا می‌پرداخت. خود پیامبراکرم(ص) نیز در روایتی می‌فرماید: (شعبان ماه من است) و لزومی ندارد که ولادت یا وفات حضرتش در این ماه باشد تا ماه رسول خدا باشد.